1 lipiec 2011 (piątek)

Lijiang (Chiny)

Muzyka, słychać muzykę! Flety, piszczałki, lutnie i cytry…

Podążamy uliczkami Lijiang za relaksującymi dźwiękami wprost na centralny plac miasta, gdzie grupa kilkunastu dojrzałych kobiet, ubranych niemal identycznie, trzyma się w objęciach tańcząc w jednym rzędzie w rytm muzyki dobiegającej z magnetofonu. Kobiety z szerokim uśmiechem, pełne życzliwości zapraszają do tańca turystów pokazując im prosty układ taneczny.

Te kobiety to reprezentantki jednej z 55 mniejszości narodowych/etnicznych Chin o nazwie Naxi. Antropologowie wskazują, iż korzenie Naxi są ściśle związane z tybetańskimi ludami koczowniczymi, które przybyły w przeszłości na terany dzisiejszego Syczuanu i Yunnanu obierając sobie za duchową stolicę właśnie Lijiang.

Po czym poznać Naxi ? Najłatwiej po ubraniu. Na tradycyjny strój kobiety składają się spodnie, bluzka, fartuch i czapka łącznie w trzech kolorach: niebieskim, białym i bordowym. Noszone na plecach chusty oznaczają noc (niebieski pas) oddzieloną od dnia (biały pas) konstelacją gwiazd (kółka).

Co najciekawsze, Naxi tworzą społeczeństwo, w którym rządzą kobiety. Rodziny tworzone są wokół matki, z którą jej dzieci mieszkają, żywią się i po prostu żyją. Najstarsza kobieta w rodzie ma najwyższą pozycję, dziedziczenie zaś odbywa się w linii żeńskiej. To płeć żeńska utrzymuje rodzinę, prowadzi interesy (zajmując się rzemiosłem, tkactwem i sprzedażą własnych wyrobów) i wykonuje codzienne czynności. Mężczyźni zaś odpoczywają, pielęgnują ogród i zajmują się muzyką.

Jedną z najbardziej charakterystycznych i tradycyjnych podgrup Naxi, którą uznaje się często nawet za odrębną, jest Masuo. Jej reprezentanci praktykują tzw. małżeństwa przechodnie. Polegają one w dużym skrócie na tworzeniu swobodnych, tymczasowych i poligamicznych związków. Wyboru partnera dokonuje kobieta, ale relacje zakończyć może każda ze stron.

Naxi aktualnie jako jedyna grupa na świecie posługuje się pismem hieroglificznym.

Poza Naxi, w Lijiang spotkać można także przedstawicieli ludów Bai, Lisu, Pumi, Yi, Masha, Hualili, Miao czy Tybetańczyków. Połowa mieszkańców miasta to ludność pochodząca z mniejszości etnicznych, których jest tu ponad 20. Kultywowanie tradycji i jej demonstrowanie na co dzień (m.in. poprzez architekturę, język, taniec, rzemiosło, czy chociażby codzienne stroje) jest niezwykle charakterystyczne dla miasta stając się jego symbolem.